انتخاب مادربرد ، یکی از تصمیمات مهم در زمان تهیه و یا ارتقاء یک کامپیوتر است .انتخاب فوق ، علاوه بر تاثیر مستقیم بر عملکرد فعلی سیستم ، بیانگر انعطاف سیستم در زمان ارتقاء نیز می باشد . قابلیت های فعلی یک کامپیوتر و پتانسیل های ارتقاء آن در آینده ، جملگی به نوع مادربرد انتخابی بستگی خواهد داشت . امروزه بر روی مادربردها ، پورت های پیشرفته ای نظیر( Fireware(IEEE 1394و یا USB 2.0 و حتی کارت های ( تراشه ) صدای شش کاناله و کنترل های RAID وجود داشته که می توان از آنان در زمان ارتقاء سیستم و بدون نیاز به نصب امکانات جانبی دیگر ، استفاده بعمل آورد.
درزمان انتخاب یک مادربرد همواره سوالات متعددی در ذهن تهیه کننده ( خریدار ) مطرح می گردد: مادربردها چگونه با یکدیگر مقایسه می گردند؟ پارامترها ی سنجش و وزن هر کدام چیست؟ ( پردازنده ها ، نوع تراشه ها ، نحوه ارتباط با دستگاههای ذخیره سازی ). معیار انتخاب یک مادربرد چیست ؟ Chip set های یک مادربرد بیانگر چه واقعیت هائی می باشند ؟ امکانات یک مادربرد چه تاثیراتی را در حیات فعلی و آتی سیستم بدنبال خواهد داشت؟میزان کارایی و کیفیت یک سیستم تا چه میزان وابسته به پتانسیل های مادربرد می باشد ؟ موارد فوق ، نمونه سوالاتی است که در زمان انتخاب یک مادربرد در ذهن تهیه کنندگان مطرح می گردد. در این مقاله قصد داریم به برخی از پرسش های متداول در زمینه انتخاب یک مادربرد پاسخ داده و از این رهگذر با ضوابط و معیارهای انتخاب صحیح یک مادربرد بیشتر آشنا شویم .
جایگاه مادربرد
مادربرد ، پردازنده و حافظه سه عنصرحیاتی در کامپیوتر بوده که در زمان انتخاب مادربرد، سرنوشت پردازنده و حافظه نیز بنوعی رقم خواهد خورد.انتخاب مناسب یک مادربرد از جمله تصمیمات مهمی است که دامنه آن گریبانگیر تجهیزات سخت افزاری دیگر نیز خواهد شد. انتخاب یک مادربرد قدیمی و از رده خارج ( ولو اینکه در حال حاضر پاسخگوی نیازها و خواسته ها باشد ) می تواند زمینه بروز مسائل متعددی در ارتباط با ارتقاء و افزایش توان عملیاتی کامپیوتر در آینده را بدنبال داشته باشد . فراموش نکنیم ما کامپیوتر را نه بخاطر خود بلکه بخاطر اجرای برنامه ها ( در حال حاضر و آینده ) تهیه می نمائیم .
ویژگی ها ی مهم
از مهمترین ویژگی های مرتبط با مادربرد، می توان به موارد زیر اشاره نمود :
Chip Set مادربرد ، عملیاتی حیاتی و مهم نظیر روتینگ داده از هارد دیسک به حافظه و پردازنده را انجام و این اطمینان را بوجود می آورد که تمامی دستگاههای جانبی و کارت های الحاقی ، قادر به گفتگو ( ارتباط ) با پردازنده می باشند . تولید کنندگان مادربردها ، با افزدون چیپ ست های متفاوت بر روی مادر برد تولیدی خود نظیر کنترلر RAID و پورت های Fireware ، قابلیت ها ی مادربرد تولیدی خود نسبت به سایر محصولات مشابه را نشان می دهند .
چیپ ست های موجود بر روی یک مادربرد ، باعث اعمال محدودیت در رابطه با انتخاب نوع پردازنده ، حافظه و سایر تجهیزات جانبی دیگر نظیر کارت گرافیک ، کارت صدا و پورت های USB 2.0 می گردد. ( برخی از امکانات فوق نظیر کارت صدا ، می تواند بعنوان پتانسیل های ذاتی همراه مادربرد ارائه گردد). اغلب مادر بردهائی که از یک نوع مشابه Chip set استفاده می نمایند ، ویژگی های متعارفی را به اشتراک گذاشته ( به ارث رسیده از Chip set) و کارآئی آنان در اکثرموارد مشابه می باشد. آگاهی از نوع پردازنده ، حافظه ، سرعت کنترل کننده IDE ، کارت گرافیک و صدا ، می تواند کمک مناسبی در خصوص انتخاب مادربرد را ارائه نماید (خصوصا" در مواردیکه از Chip set مشابه استفاده می گردد ) .
پردازنده :تولید کنندگان مادربرد در برخی حالات ، فهرست مادربردهای تولیدی خود را بر اساس نوع سوکتی که مادربرد حمایت می نماید ، ارائه می نمایند. مثلا" سوکت 478 برای P4 و سوکت A برای Athlon . در اکثر کاربردهای تجاری ، کاربران تفاوت مشهودی را در ارتباط با سرعت بین دو پردازنده Athlon و P4 مشاهده نمی نمایند در حالیکه ممکن است تفاوت قیمت آنان مشهود باشد.بهرحال نوع و سرعت پردازنده ای که می تواند همراه یک مادر برد استفاده شود ، یکی از نکات مهم در رابطه با انتخاب مادربرد است .
حافظه : امروزه اکثر مادربردها از حافظه های SDRam DDR )Double Date Rate) استفاده می نمایند . البته هنوز مادر بردهائی نیز وجود دارد که از RDRAM یا Rambus استفاده می نمایند. ( تعداد این نوع از مادربردها اندک است ).حافظه های DDR دارای سرعت های مختلفی بوده و پیشنهاد می شود که سریعترین نوعی را که مادربرد حمایت می نماید ، انتخاب گردد . تولید کنندگان مادربرد ،حافظه های DDR را بر اساس سرعت Clock و یا پهنای باند تقسیم می نمایند . سرعت این نوع از حافظه ها ( DDR ) به ترتیب از کندترین به سریعترین نوع ، بصورت زیر می باشد :
DDR200 ( aka PC1600) , DDR266 ( PC2100) , DDR333(PC2700) , DDR400(PC3200)
بردهایی که از RDRAM استفاده می نمایند دارای Chip set اینتل 850 یا 850E می باشند. این نوع از حافظه ها ( RDRAM ) می بایست بمنظور افزایش کارآئی ، بصورت زوج بر روی مادربرد استفاده شده و اسلات های خالی توسط CRIMM تکمیل ( پر) گردند.حافظه ها ی RDRAM، قادر به تامین پهنای باند بالای مورد نیاز برنامه هائی با حجم عملیات سنگین در ارتباط با حافظه، می باشند.( برنامه های ویرایش فیلم های ویدیوئی و یا بازیهای سه بعدی گرافیکی) . قیمت حافظه های RDRAM نسبت به حافظه های DDR دو برابر است .حافظه های RDRAM در حال حاضر با دو سرعت متفاوت ارائه می گردند : PC800 و PC1066 . در صورت انتخاب پردازنده ای از نوع P4 که بر روی BUS با سرعت 533 مگاهرتز اجراء می گردد، سرعت بیشتر پردازنده معیار اصلی انتخاب قرار گیرد . در زمان انتخاب حافظه ، می بایست تعداد سوکت های DIMM و RIMM موجود بر روی مادربرد بهمراه حداکثر حافظه قابل نصب بر روی آن دقیقا" بررسی گردد.
صدا و گرافیک :اکثر مادربردهای موجود دارای کارت صدا بوده و بندرت می توان مادربردی را یافت که فاقد این قابلیت باشد. آخرین مدل مادر بردها دارای چیپ ست دیجیتالی صدای 6 کاناله بوده که برای بازی ها و فایل های MP3 مناسب تر می باشد. در صورتیکه قصد نصب یک کارت صدا بر روی مادر برد بمنظور افزایش کیفیت صدا وجود داشته باشد ، می توان با استفاده از Jumper و یا BIOS سیستم ، کارت صدای موجود بر روی مادربرد ( OnBoard ) را غیر فعال و از کارت صدای مورد نظر خود استفاده نمود .در صورتیکه بخواهیم از بازی های کامپیوتری استفاده نمائیم که دارای گرافیک سه بعدی می باشند ، می بایست کارت گرافیک موجود بر روی مادربرد را غیرفعال و یک کارت گرافیک متناسب با نوع نیاز را بر روی مادر برد نصب نمود.در این رابطه لازم است به این نکته دقت شود که مادربرد انتخابی دارای اسلات AGP باشد .امروزه اکثر کارت های گرافیکی موجود از اسلات AGP بمنظور ارتباط با کامپیوتر استفاده می نمایند.
نحوه ارتباط با دستگاههای ذخیره سازی : اکثر مادربردها، با استفاده از یک کنترلر IDE از درایوهای ATA/100 یا ATA/133 پشتیبانی می نمایند. بر اساس مطالعات انجام شده، تفاوت بین دو استاندارد فوق ، بسیار ناچیز بوده و این امر نمی تواند تاثیر چندانی در رابطه با انتخاب یک مادربرد را داشته باشد.انتخاب مادربردهایی که توانایی پشتیبانی از RAID را دارند بسیار حائز اهمیت است . با استفاده از کنترلر فوق ، می توان بر روی یک کامپیوتر از دو هارددیسک بطور همزمان استفاده نمود. بدین ترتیب ، اطلاعات بر روی دو هارددیسک ذخیره و در صورت خرابی یک هارد دیسک ،می توان از هارددیسک دیگر استفاده نمود. (تهیه یک کنترلر RAID بتنهائی مقرون بصرفه نبوده و لازم است درزمان انتخاب ، مادربردی برگزیده شود که از RAID حمایت می نماید).
ارتباطات ( اتصالات ) : اکثر مادربردها دارای پورت هایی نظیر : اترنت،USB2.0 و FireWire می باشند .برخی از مادربردهای جدید ، دارای امکاناتی بمنظور خواندن Flash Memory می باشند. اخیرا" مادر بردهایی به نام Legacy free مطرح شده اند که نیازی به پورت های جداگانه نداشته و تمامی پورت ها بطور مختصر در یک پورت تعبیه شده اند.
تشریح مشخصات
در اکثر موارد تهیه یک مادربردجدیدهمراه با خرید پردازنده و حافظه اصلی نیز می باشد. بدین دلیل لازم است بررسی لازم در خصوص تاثیر این قطعات بر کارآئی مادربرد نیز مورد بررسی و توجه قرار گیرد .فراموش نکنیم که همواره پردازنده های جدید و با سرعت بالا دارای قیمت بمراتب بالاتری نسبت به نمونه های قبل از خود بوده و در صورتیکه ضرورتی به استفاده از پردازنده های جدید ، سریع و در عین حال گران وجود ندارد ، می توان با توجه به نوع نیاز خود از پردازنده های دیگر( با سرعت کمتر نسبت به آخرین مدل های موجود ) که با مادربرد انتخابی نیز مطابقت می نمایند، استفاده نمود.
یکی از اجزاء مهم هر مادربرد ، Chip set می باشد که اطلاعات متنوعی را در ارتباط با توانائی مادربرد مشخص می نماید . نوع پردازنده و حافظه ای که مادربرد می تواند حمایت نماید ، برخاسته از نوع Chip set یک مادربرد است . در برخی حالات نوع Chip set موجود بر روی یک مادربرد ، بیانگر نوع پورت های صدا، ویدئو و کارت شبکه نیز می باشد ( عناصر فوق بصورت onboard بر روی مادربرد تعبیه می شوند ) . در زمان انتخاب یک مادربرد لازم است به این نکته دقت شود که تفاوت بسیار بالائی بین مادربردها از لحاظ قیمت وجود نداشته و می توان با در نظر گرفتن تمامی جوانب مادربردی را انتخاب نمود که دارای امکانات جانبی نظیر کارت شبکه و کنترلر RAID باشد. ( تفاوت قیمت بین این نوع از مادربردها با مادربردهائی که فاقد امکانات فوق ، می باشند زیاد نمی باشد) .
پارامترهای زیر را می توان در زمان انتخاب یک مادربرد در نظر گرفت :
حمایت از پردازنده :
حداقل : قادر به حمایت از پردازنده های رایج نمی باشد .
پیشنهادی : قادر به حمایت از پردازنده های AMD و یا اینتل باشد .
حداکثر : قادر به حمایت از پردازنده های AMD و یا اینتل باشد.
توانائی مادربرد انتخابی در رابطه با حمایت از پردازنده های موجود ، یکی از تصمیمات مهم در زمینه انتخاب یک مادربرد است ( حمایت ازپردازنده های خانواده AMD و یا اینتل ) .
نوع حافظه :
حداقل : DDR 200/266
پیشنهادی : DDR266/333 یا PC800/1066 Rambus
حداکثر : DDR333/400 یاPC1066Rambus
نوع و سرعت حافظه ای که بهمراه یک مادربرد نصب می گردد ، تاثیر مستقیمی بر کارآئی و در عین حال قیمت یک کامپیوتر دارد. حافظه های Rambus ، قابل استفاده بر روی تعداد اندکی از مادربردها بوده و قیمت آنان بمراتب بیشتر از حافظه های SDRAM می باشد .
اتصالات جانبی :
حداقل : USB 1.1
پیشنهادی : USB 2.0 در صورت امکان FireWire
حداکثر : USB 2.0 و FireWire
در صورتیکه تصمیم به تهیه تجهیزات جانبی نظیر چاپگر، دوربین های دیجیتال و درایوهای خارجی CD-RW وجود داشته باشد ( درآینده ) ، پیشنهاد می گردد مادربردی تهیه گردد که دارای پورت های USB2.0 و Firewire باشد .
عناصر مجتمع و پیوسته :
حداقل : کارت صدا
پیشنهادی : کارت صدای دیجیتالی، کارت شبکه و در صورت امکان پشتیبانی ازویدئو
حداکثر : کارت صدای دیجیتالی و کارت شبکه
اکثر مادربردها دارای امکانات از قبل تعبیه شده ای در رابطه با کارت صدا می باشند ( Onboard ) . در مادربردهای پیشرفته تر امکانات لازم در خصوص کارت های صدای 6 کاناله دیجیتال و کارت شبکه نیز پیش بینی شده است .برخی از مادربردها دارای تراشه های لازم بمنظور حمایت از گرافیک بوده که که باعث کاهش هزینه ها خصوصا" در رابطه با کاربرانی می گردد که نوع استفاده آنان از کامپیوتر ، ضرورت وجود کارت های گرافیک قدرتمند را کم رنگ می نماید .
نحوه ارتباط با دستگاههای ذخیره سازی :
حداقل : ATA /100
پیشنهادی : ATA/133 در صورت امکان RAID
حداکثر : ATA/133. RAID در صورت امکان Serial ATA
سرعت اینترفیس هارد دیسک و سایر دستگاههای IDE استفاده شده را مشخص می نماید.استاندارد جدید Serial ATA در مادربردهای جدید استفاده می شود(افزایش سرعت اینترفیس ).برخی از مادربردها امکان استفاده از RAID را فراهم می نمایند. در چنین مواردی می توان از دو هارددیسک در یک سیستم استفاده بعمل آورد. بدین ترتیب کارآئی سیستم افزایش و در مواردیکه یکی از هارددیسک ها با مشکل مواجه شود ، امکان استفاده از هارد دیسک دوم وجود خواهد داشت .
نکاتی دررابطه با تهیه مادربرد
بررسی Chip sets . تولید کنندگان متعددی اقدام به تولید Chip set می نمایند .شرکت هائی مانند Intel، Via،SIS، و NVida اکثر چیپ های موجود در بازار را تولید نموده و می توان تمامی آنان را به دو گروه عمده تقسیم نمود: چیپ هائی که از پردازنده های اینتل حمایت می نمایند و چیپ هائی که از پردازنده های AMD پشتیبانی می نمایند.Chip sets ، مشخص کننده نوع حافظه ، سرعت پردازنده و نوع تجهیزات جانبی نظیر صدا و ویدئو می باشد که مادربرد قادر به حمایت از آنان می باشد.
عدم تهیه سریعترین پردازنده :تهیه سریعترین پردازنده موجود، مستلزم پرداخت هزینه بالائی خواهد بود . سرعت آخرین پردازنده با یک و یا دو مدل پائین تر، تفاوت محسوسی نخواهد داشت .
تهیه سریعترین حافظه ای که ماربرد قادر به حمایت از آن می باشد . تفاوت مشهودی در ارتباط با کارآئی سیستم و در مواردیکه از حافظه های با سرعت پائین تر استفاده می شود ، وجود نخواهد داشت ولی در صورتیکه تصمیم به افزایش حافظه در آینده گرفته شود ، پیدا نمودن حافظه ای با همان ظرفیت بسیار راحت تر خواهد بود( با توجه به این واقعیت که ممکن است در زمان افزایش حافظه ، پیدا نمودن حافظه های قدیمی مشکلات خاص خود را دارا باشد ).
توجه به بروز برخی از مشکلات مرتبط با کارت های گرافیک همراه مادربرد . چیپ ست هائی که امکانات گرافیک را بهمراه مادربرد ارائه می نمایند ( Onboard ) ، بخشی از حافظه سیستم را جهت ذخیره اطلاعات گرافیکی ، استفاده نموده که همین موضوع می تواند کاهش کارآئی سیستم را بدنبال داشته باشد. پیشنهاد می گردد در صورت تهیه مادربردی با قابلیت فوق ، چیپ گرافیکی آنرا غیر فعال و از یک کارت گرافیکی ارزان قیمت استفاده گردد. درصورتیکه در آینده قصد استفاده از گرافیک بالا وجود داشته باشد ، می توان مادربردی را انتخاب که دارای ایننترفیس AGP باشد.
تهیه مادربردی با مشخصات بیش از نیاز فعلی . در زمان انتخاب یک مادربرد سعی گردد ، مادربردی انتخاب گردد که امکان حمایت از RAID ، کارت شبکه ،پورت USB2 و FireWire را دارا باشد. استفاده از چنین مادربردهائی از لحاظ اقتصادی نیز مقرون بصرفه بوده و در صورت نیاز به استفاده از قابلیت های فوق ، می توان از پتانسیل های مادربرداستفاده نمود( بدون هزینه مجدد)
اهمیت کارت اعتباری
با افزایش روزافزون گردشهای مالی و انجام تجارتهای بینالمللی، هزینه تولید ، نگهداری و تبدیلات ارزی برای کشورها بار گزافی را در پی داشت.
برای همین در کنار روند رو به رشد فناوری، تشکیل مفهومی در بر گیرنده پول مجازی، با استفاده از ابزار الکترونیکی، باعث پیدایش تحولی در صنعت بانکداری و گرایشی با عنوان تجارت الکترونیکی گردید. در این ارتباط استفاده از ابزاری جهت بهرهبرداری از این خدمات نظیر کارتهای خرید، ترمینالهای خرید، دستگاههای خودپرداز و کیوسکهای اطلاع رسانی متداول شد و مفاهیم نوینی مرتبط با آنها گسترش یافت.
کارت و انواع آن
نخستین ابزاری که جهت استفاده در پرداختهای الکترونیکی در اختیار افراد متقاضی قرار میگیرد کارتهای پرداخت است. جنس این کارتها معمولاً از پیویسی است که مقاومت خوبی دارد.
در دیدگاه اول، کارتها از لحاظ پذیرش در دستگاه کارتخوان به دو دسته تماسی و غیرتماسی تقسیم میشوند، در کارتهای تماسی برای برقراری ارتباط کارت با دستگاه کارتخوان، قسمتی از کارت که حاوی اطلاعات است لزوماً باید درون دستگاه کارتخوان قرار بگیرد و Head دستگاه کارتخوان با آن در تماس فیزیکی باشد.
در صورتیکه در کارتهای غیرتماسی این ارتباط از طریق امواج رادیویی صورت گرفته و با توجه به نوع کارت و کارتخوان انتخاب شده، کارت میتواند با فواصل مختلف از کارتخوان قرار بگیرد. اخیراً نوع دیگری از کارتها نیز مورد توجه قرار گرفته که به کارتهای هیبرید مشهورند.
این کارتها در حقیقت ماهیت جدیدی نداشته و تنها از ترکیب چند تکنولوژی ساخته شدهاند. به عنوان نمونه در یک نوع از کارتهای هیبریدی، کارت علاوه بر داشتن قابلیت غیرتماسی، چیپ هم دارد و توانایی استفاده در سیستمهای تماسی نیز دارد.
کارتهای تماسی
همانطور که گفته شد، کارتهای تماسی بهطور مستقیم با کارتخوان در تماس بوده و اطلاعات از طریق Head کارتخوان به آنها منتقل میشود ، لذا بهطور نسبی امنیت بیشتری نسبت به کارتهای غیرتماسی دارند و اکثر کارتهای بانکی و مالی را شامل میشوند.
از انواع این کارتها میتوان به کارتهای مغناطیسی و کارتهای چیپدار اشاره کرد که طیف وسیعی از کارتهای امروزی را پوشش میدهند. در کارتهای مغناطیسی اطلاعات بر روی نوار سیاه رنگی که بر روی کارت است، بهصورت مغناطیسی نوشته و خوانده میشود، این نوار خود شامل سه تراک است که بر روی هر کدام از آنها اطلاعات خاصی نوشته میشود.
در طرف مقابل، کارتهای چیپدار از یک چیپ مدار مجتمع (IC) تشکیل شده که این چیپ میتواند شامل یک حافظه تنها و یا یک حافظه به همراه یک میکروپروسسور باشد.
کارتهایی که تنها از یک حافظه تشکیل شده باشند، کارتهای حافظه نام دارند که معمولاً برای نگهداری اطلاعات از آنها استفاده میشود و امنیت بیشتری نسبت به کارتهای مغناطیسی دارند، در سویی دیگر کارتهای پردازندهدار (هوشمند) قرار دارند که بهجز حافظه یاد شده از مزایای یک میکروپروسسور نیز سود میجویند و بدین ترتیب از لحاظ امنیتی ضریب بسیار بالاتری را دارند و طبیعتاً از قیمت بالاتری نیز برخوردارند.
کارتهای مغناطیسی
اولین کارتهایی که بهطور گسترده در زمینه تجارت الکترونیک و به عنوان کارتهای بانکی مورد استفاده قرار گرفت کارتهای مغناطیسی بودند. این کارتها که با قرارگرفتن یک نوار مغناطیسی بر روی کارتهای پیویسی ایجاد میشوند، به علت محدودیتهای فیزیکی موجود حجم اطلاعاتی زیادی را شامل نمیشوند.
نوار مغناطیسی روی این کارتها بنا به «استاندارد ایزو 7811» از سه تراک تشکیل شده است که اطلاعات ویژهای بر روی هر تراک ثبت میشود. تراک 1 کارت معمولاً شامل اطلاعاتی از قبیل نام دارنده و شماره حساب شخص است و سایر اطلاعات کنترلی نیز بر روی تراکهای دیگر قرار دارد.
در برخی از خودپردازهای بانکها نوشتن بر روی تراکها نیز ممکن است. این کارتها به دو دسته اصلی تقسیم میشوند: HiCo و LoCo. کارتهای HiCo از کیفیت بهتری نسبت به کارتهای LoCo برخوردار بوده و تأثیرات کمتری در استفاده مداوم، همجواری با کارتهای دیگر و میدانهای مغناطیسی میپذیرند. همچنین بر اساس آزمایشات انجام شده، درصد صحیح خوانده شدن اطلاعات در نوع HiCo بسیار بیشتر از نوع دیگر بوده و با وجود هزینه بیشتر آن ، به صرفهتر هستند.
به علت امنیت پایینتر این کارتها نسبت به کارتهای هوشمند و سهولت خواندن تراکهای موجود بر روی آنها و توانایی کپی کردن اطلاعات آنها روی کارت دیگر (کپی کردن کارت) ، غالباً از این کارتها در ارتباطات آنلاین و یا به عنوان کارتهای شناسایی روزمره استفاده میگردد.
کارتهای حافظه
کارتهای حافظه (Memory Cards) در حقیقت کارتهای چیپ داری هستند که تنها از یک حافظه تشکیل شدهاند، که این حافظه میتواند غیر قابل شارژ یا با قابلیت شارژ نیز باشد.
به علت عدم وجود پردازنده کنترلی امنیت این کارتها کمتر از کارتهای هوشمند بوده ولی همچنان با تمهیدات در نظر گرفته شده امنیت بیشتری نسبت به کارتهای مغناطیسی دارند. این کارتها برای استفاده در تلفن های عمومی و پارکومترها مصرف میشوند.
کارتهای هوشمند
یکی دیگر از انواع کارتهای چیپدار، کارتهای هوشمند است که معمولا متشکل از پردازندهای جهت انجام امور کنترلی، حافظهای فقط خواندنی شامل سیستم عامل کارت (ماسک) و حافظهای تا 64 کیلوبایت جهت استفاده هستند. به علت وجود برنامههای کنترلی موجود و ساختار موجود در آنها ضریب امنیتی این کارتها بسیار فراتر از کارتهای مغناطیسی است.
کارتهای هوشمند از لحاظ ساختار دادهای موجود در آنها به دو دسته Data Card و Application Card تقسیم میشوند. در دسته اول تنها فایلهای دادهای ایجاد و قابلیت ذخیرهسازی دارند، در صورتی که در نوع دوم کارت قابلیت ذخیره سازی یک برنامه کاربردی ، اجرا و ذخیره سازی نتایج آن را دارد.
در دستهبندی دیگری، کارتهای هوشمند را میتوان به دو دسته کارتهای کاربردی و کارتهای SAM تقسیم کرد که کارتهای کاربردی برای استفاده پس از آماده سازی در اختیار مشتری قرار میگیرد، در صورتیکه کارتهای SAM به علت وجود الگوریتمهای پیچیده امنیتی برای نگهداری کلیدهای لازم درون دستگاه کارتخوان قرار میگیرد و مسلماً قیمت بیشتری دارند.
کارتهای غیرتماسی
در کارتهای غیرتماسی انتقال اطلاعات و تمامی ولتاژهای مورد نیاز بهصورت بیسیم از طریق سیگنالهای RF (فرکانسهای رادیویی) و روشهای تزویج القایی صورت میگیرد. سیستمهای RFID ( Radio Frequency Identification ) در ابتدا برای مسیریابی، تشخیص موقعیت اجسام و مکان سنجی استفاده گردید و بر حسب مسافت و برد لازم دو نوع Passive و Active بهوجود آمد که تفاوت اصلی در این موارد وجود باتری (منبع تغذیه) در نوع Active برای افزایش طول برد بود.
در حال حاضر در دنیای کارتهای غیرتماسی، با توجه به استفادههای مکرر، ابعاد کارتها و عدم نیاز به برد و مسافت بالا از نوع Passive این سیستمها استفاده میشود و لذا محدودیتهایی بر اساس فرکانس کاری و طول موج در این سیستمها ایجاد میشود.
شخصیسازی کارتها
با افزایش استفاده روزمره از کارتها ، شخصیسازی آنها نیز دچار تحولات شگرفی شده است. امروزه ثبت لوگوهای زیبا و جذاب در کنار موضوعات تبلیغاتی نقش بزرگی در جذب مشتری و چرخه کارت ایفا میکند.
عملیات و مراحل تبدیل یک کارت خام سفید که از شرکت تولید کننده کارت تحویل گرفته میشود به کارتی که در دسترس افراد استفاده کننده قرار میگیرد و مشخصات فردی دارنده کارت و شرکت صادر کننده را در بر دارد، شخصیسازی کارت میگویند. طبیعی است که شخصی سازی از فازهای گوناگون تشکیل یافته و از مراحل بسیار مهم در صدور کارت است.
یکی از جدیدترین تکنولوژیهایی که امروزه برای شخصیسازی مورد استفاده قرار میگیرد، ثبت متن و یا لوگوی خاصی که معمولاً نشان دهنده شرکت صادر کننده کارت است بر روی قسمت مرکزی کارت با لیزر است. به علت شرایط ویژه و هزینه بالای این تکنولوژی تعداد دستگاههای شخصیسازی محدودی از آن سود میجویند که میتوان از DataCard به عنوان مهمترین آنها یاد کرد.
چاپ بر روی کارت
یکی از متداولترین مراحل شخصیسازی کارت، چاپ لوگوی شرکت صادر کننده، نام فرد استفاده کننده، عکس فرد استفاده کننده، تبلیغات و سایر اطلاعات درخواست شده بر روی کارت است که به علت مواد تشکیل دهنده کارتها (پیویسی) از چاپگرهای مخصوص کارت با ریبونهای متفاوت استفاده میشود.
امروزه چاپگرهای جدید امکان بارگذاری دستهای کارتها، دریافت دستهای اطلاعات لازم و حتی چاپ همزمان دو روی کارت را دارند. بدیهی است که همزمان با خواندن اطلاعات چاپی از فایل یا پایگاه داده موجود و چاپ کارتها، گزارشی نیز از مراحل انجام گرفته در نرم افزار لازمه تولید و نگهداری میشود.
همچنین این چاپگرها به علت وجود چیپ و نوار مغناطیسی روی کارتها ، قابلیت تعریف و چاپ بر روی قسمتهای خاصی از کارت بدون لطمه زدن به سایر قسمتها را دارد و معمولاً چاپ آنها بهصورت حرارتی و با ترکیب رنگهای اصلی صورت میگیرد.
پس از اتمام چاپ رنگی کارت نیز در صورت نیاز برخی از چاپگرها قابلیت چاپ هولوگرام و یا یک لایه محافظ (لامینیت) طرحدار بر روی کارت برای جلوگیری از فرسایش رنگ چاپ شده بر اثر استفاده روزمره را دارند.
چاپ برجسته (Embossing )
از این تکنولوژی معمولاً برای درج برجسته نام مشتری، شماره حساب مشتری و تاریخ انقضای کارت مشتری بر روی کارت استفاده میشود. در دستگاههای جدید علاوه بر قابلیت تعریف اندازه قلم (Font)، توانایی تعریف قلمهای گوناگون نیز تعبیه شده است، به صورتیکه دستگاههای حاضر توانایی پشتیبانی از قلمهای فارسی را نیز دارند. در ارتباط با محل درج برجسته بر روی کارت نیز استانداردهایی موجود میباشند ولی در حالت عادی به جز محل خواندن Head محدودیتی برای محل درج وجود ندارد.
رمزنگاری چیپ/مغناطیس
پس از انجام کلیه مراحل چاپی در نهایت عمل رمزنگاری چیپ/مغناطیس صورت میگیرد. در این مرحله اطلاعات لازم مورد نیاز از طریق دستگاه به حافظه کارت انتقال یافته و کارت برای استفاده آماده میگردد.
در کارتهای هوشمند از آنجا که رمزهای تولید شده و سایر کلیدها نیز در این مرحله بر روی کارت منتقل میشوند، از الگوریتمها و تمهیدات ویژهای برای بالا بردن ضریب امنیتی استفاده میگردد.
در این قسمت رمز اولیه اختصاص داده شده به مشتری بر روی کاغذهای مخصوص چاپ و با پوششی مناسب پوشانده میشود. چون که رمزها جداگانه و مستقلاً در این ماجول استفاده میشوند، معمولاً بین محل نگهداری رمزها و این قسمت از سخت افزارهای امنیتی ویژه نظیر HSM استفاده میشود. بدیهی است که پس از چاپ رمزها به هیچ وجه رمزها نگهداری نشده و قابلیت دسترسی به آنها وجود ندارد.
پوشش کارت
پس از انجام کلیه مراحل و اطمینان از صحت آنها، کارتها توسط این ماجول بهطور اتوماتیک درون پاکتهای مخصوص از قبل چاپ شده قرار گرفته که حاوی نام صاحب کارت، مشخصات، آدرس و بروشرهای لازم جهت استفاده است
قدرت نامی (Power rating)
در اکثر سیستمهای امروزی قدرت نامی به وات بیان می شود. که مقدار آن با واحد
« (Peak music power out put (PMPO » یا ماکزیمم قدرت خروجی صدا بیان می شود که این واحد یک واحد فریبنده است و اطلاعات خاصی به شما نمی دهد. کمپانی های سازنده فقط بدنبال فروش محصول خود هستند. و از این واحد برای بزرگنمایی محصول خود استفاده می کند. اما در هنگام خرید اسپیکر باید قدرت RMS اسپیکر را به عنوان یک میزان فنی درست، برای بیان قدرت مداوم اسپیکر در نظر بگیرید. برای سیستم های اسپیکر با صدای فراگیر، یک قدرت RMS به میزان حداقل 40 وات برای اسپیکر کامپیوتر مناسب است. پاسخ فرکانسی(frequency response) اگر اسپیکر سیستم شما دارای رنج (گستره) فرکانسی باشد که در فرکانسهای بالایی محدود باشد، (مثلاً نتواند در فرکانسهای بالای 16 کیلو هرتز عمل کند) شما هیچ صدای زیری(صدای فرکانس بالا) که فرکانس آن بالای 16 کیلو هرتز باشد را نمی شنوید. بخصوص اگر موزیک کلاسیک گوش دهید. به طور مشابه اگر اسپیکر شما نتواند در فرکانسهای زیر 50 هرتز عمل کند، صدای کاملاً بم را نمی تواند بخوبی آشکار کند مثل صداهایی مانند طبلها و صداهای انفجار در فیلمها.
پایه ها
اگر شما از یک اسپیکر 2/1 استفاده می کنید که عموماً برای گوش دادن موسیقی استفاده می شود احتیاجی به پایه اسپیکر نخواهید داشت، چون احتمال زیاد، آنها را روی میز کامپیوتر خود قرار می دهید. اما اگر یک اسپیکر 4/1 یا 5/1 استفاده کنید، باید از قرار گرفتن اسپیکرها در جای مناسب و تعداد کافی پایه اطمینان حاصل کنید. این موضوع، زمانی مفید واقع می شود که بخواهید اسپیکرها را پشت سرتان روی یک دیوار یا حتی روی پایه ای، همسطح گوشهایتان برای شبیه سازی صدای فراگیر با کیفیت مناسب قرار دهید.
کنترل ها
اسپیکرها با یک کنترل صدای مرکزی به شما این امکان را می دهد که صدای اسپیکرها را بدون زحمت جابجا شدن از یک مکان تغییر دهید مثلاً همه کنترل های صدا روی sub woofer قرار داشته باشند که معمولاً این گونه است.
ورودی صدا
اگر شما یک اسپیکر استریو 2/1 دارید، تنها چیزی که احتیاج دارید کانالهای چپ و راست آنالوگ است. اما برای اسپیکرهای با سیستم صدای فراگیر چهار نقطه ای باید به دنبال چهار کانال جداگانه ورودی صدا برای سیستم اسپیکر خود باشید